Ei ode til Cruisaren

I høve at Land Cruisaren no er seld, vil eg prøve meg på nokre lyriske krumspring og tilhøyrande bilete for å hylle eit slikt meisterverk av eit  maskineri! Om eg held meg innanfor nokre som helst sjangerreglar eller liknande er heller tvilsamt. Nødrim kjem det dog til å verta nok av.

Dine mil var lange, dine rustflekkar mange

 

Mange tunge kneikar, du tok dei lett som du leikar 

Eit samlingspunkt for vener, den trøytte på deg seg lener 

Vinter, snø og kulde, du vart ikkje hefta når fram du skulde

 Lange mørke netter, du lyste så du skremde vetter 

 Styrte eg gale og me sette oss fast, du passa på så ingen lei overlast 

  I elv og på land, me gjekk trufast saman, ratt i hand

 Me ville grilla når veret var stygt, du haldt oss tørre, varmt og trygt

Du transporterte oss på turar, sklei nesten ut i steinurar

Til slutt måtte det gå gale for vår store helt, du vart skada i ein velt

 No me heidrar ditt minne, måtte sola alltid på deg skinne
(sidan du vart selt til ein kar på sørlandet kan det jo faktisk skje!)

Der du einsam rir ut, inn i solnedgongen, ta vare på deg sjølv du offroadkongen!

Til dei som no ser for seg at Nordhordland Adventures på grunn av dette tapet må leggje ned, eller endå verre, måtte gå over til å ha friluftslivopplevingar utan bil. Orsak at eg må knuse håpa dykkar, ein Pajero er kjøpt inn til å erstatte Cruisaren. Ein kan ikkje kjøpe vener, og ein kan ikkje erstatte dei heller. Men tida går diverre sin gong og i enkelte tilfelle må realiteten henta oss inn, og i slike tilfelle vil ein kome med ein så absurd påstand og ei så vanvittig von, at Pajeroen kan erstatte Cruisaren.


Oppdatering 10.10.11:

I dag tikka det inn ei MMS melding til meg frå sørlandet. Denne meldinga må eg sei at varma hjarta mitt! Etter ein stygg velt og store skadar har Cruisaren med god pleie fått ein ny mogelegheit i livet!

 Eit fantastisk syn!