Tolv ostepølser og ein hjullastar

Grunna uventa metrologiske faktorar(det regna ikkje) på sundag såg Nordhordland Adventures eit behov som låg ubevisst hjå delar av befolkninga, nemleg behovet for å ete middag utandørs. Sidan Nordhordland Adventures er ein handlande organisasjon var vegen kort (om lag to mil) til Knarvik der firmabilen kunne bli lasta opp med pølser, cola, Bjarte og Asle. Destinasjonen for middagsmåltidet var ukjend, men me sette kursen utover europavegen. Etter ein liten bomtur opp ein fela bratt bakke med ujamnt vegdekke og høgdeskilnader som gjorde at Pajeroen tok nedi eit par gonger var det ut at på hovudvegen for å finne ein brukandes stad.

Sidan svolten gjorde oss meir og meir desperat tok me ein inspeksjonsrunde av nokre røyr frå ei demning og ned til Bjørsvik før Bjarte kom med tipset om Molvik, ein stad der namnet ikkje naudsynt pirrar utforskartrongen, men som var overraskande fager å sjå til. Dette synet kan ha blitt påverka av at sola skein lite grann for fyrste gong i ein gløymsk manns minne.

Nordhordland Adventures har ei oppskrift på korleis 

ein skal lage ein vellukka tur, denne oppskrifta inneheld

i tillegg til mykje anna fem P-ar, noko dette biletet illustrerer.

Her følgjer dei fem P-ane i tilfeldig rekkefølgje: 

1. Pølser(type ost)

2. Påtent grill

3. Partydrykk(Cola)

4. Pajero

5. Praktfull natur

No kan det vera at dei som(dersom det er nokon) les denne bloggen til vanleg er lei av å lese om ulike ostepølsemåltid, difor går me no vidare til offroadkøyredelen før me går attende til ostepølsemåltidet igjen. 

Etter kvart som måltidet var ferdig og me så mette at me knapt klarte å gå kom det fram at Asle aldri hadde vore med å leika i bil på Eikefet. Dette såg styret i Nordhordland Adventures på som uhørt. Heldigvis er det ikkje lange vegen frå Molvik til Eikefet. Nok ein gong, dei som har lese eit innlegg eller fem her tidlegare har kanskje fått med seg at det på Eikefet er nokre bakkar og liknande det går an å køyre i med bil. 

Etter å ha trua og lokka Asle med på eit par rundar var det på tide å gje seg sidan det byrja å bli mørkt og me hadde invitert oss sjølv til playstationspeling hjå Kjetil. 

På veg ned i vegen såg me med eit ein dam(som ein tilsett på Eikefet kalla ein innsjø) som Pajeroen måtte uti ein tur. Dette gjekk særs bra nokre meter, så sto me fast. Så tok me inn vatn. Som kaptein velde eg å gå ned med skuta og sende dei to andre over panseret og i land. 

Til tross for at lensepumpene gjekk for fullt tok bilen inn

meir og meir vatn, kanskje to-tre centimeter oppover 

torpedoveggen gjekk det! 

Å gå ned med skuta og å gå på grunn går ut på mykje 

av det same. Her ser de iallfall den motige kapteinen

som ikkje forlet roret til tross for havari. 

No trur de kanskje at eg overdramatiserar hendinga lite granne, men sanninga var at eg sto like fast som KNM Jo. Men heldigvis er det anleggsmaskiner på Eikefet, og heldigvis hadde me med oss ein anleggsmaskinførar som ikkje såg så veldig mørkt på å låne eit beist av ein hjullastar å slepe Pajeroen laus.

Så etter ei rask tømming av styrehuset var me klar for nye eventyr.(Altså køyre å spele playstation) 

Det er kanskje vanskeleg å sjå storleiken på hjullastaren

på dette biletet, grunna ein selektiv fotograf kom 

berre framre delen av skuffa på lastaren med. 

No har me igjen kome til ostepølsemåltidet. For no skal Nordhordland Adventures innføre ei vurdering av turane som blir gradert i ostepølser. Denne graderinga går frå 1-6 ostepølser alt etter kor bra turen har vore, for som ei seriøs reiselivsbedrift i Nordhordland er det viktig å gradere turane slik at andre kan få sjå kva turar dei kan kopiere for eit best mogeleg utbytte. Kva som skal til for at ein tur skal få dei ulike graderingane vil verta opplyst om i eit eige innlegg litt seinare. 

Denne turen låg lenge an til å få fire ostepølser, men gruna

at me køyrde oss fast og måtte ha ein hjullastar til å drage

Pajeroen laus igjen kjem den opp i fem ostepølser som er 

ein særs bra karakter. Nordhordland Adventures anbefalar

denne turen på det sterkaste! 

Nordhordland Adventures attende på vegen

No står Nordhordland Adventures inne i ein revolusjon på den teknologiske fronten, me driv for første gong med liveblogging! I dette høvet har me eit lite spørsmål til dei som eventuelt måtte finne på å lese dette, kva har ho Live med blogging i sanntid å gjere?

Men til poenget. I går, etter mykje arbeid nedlagt av Runar kom endeleg Pajeroen på vegen att. Med ein nesten ny motor, bere 18 år gamal, går han no som ei kule. Litt småproblem som uljelekkasje, kjøleveskelekkasje, slurande kløtsj og gåen termostat må ein rekne med. Men på den positive sia, heile tre av fire sylindarar virkar når bilen er kald, og den siste er snill og kjem når det blir litt lunk i maskineriet.

Dette skjedde jo i går, så kva skjer med ho Live? Her kjem det. Nordhordland Adventures har i samband med andre arrangert ein hyttetur til Hovden for ei priveligert gruppe. 

Pajeroen har tatt på skina og er klar for langtur!

Etter mykje om og men fekk eg omsider kome meg avgarde og plukka opp Tor Erik i Salhus.

Så var det ein siste kontroll av pakklista før me tok ut. 

Me i Nordhordland Adventures tar  av ukjende grunnar

sterk avstand frå pakklister, så i staden for å kontrollere

pakklista kontrollerte me at bilen var fullasta. Det var den. 

Med fjellduk, sovepose, diesel, kvetlar, cola og diverse anna såg me at me var godt utstyr for overraskande uver på fjellet. I og med at Vegtrafikksentralen sa at Haukeli var stengd på grunn av uver var kanskje dette lurt. For i skrivande stund står me i ein kø på veg opp frå Røldal og venter på neste kolonnekøyring. Det at eg tenkte på å sei til dei som er ansvarleg for stenging av vegen at me i Nordhordland Adventures ikkje er redd for litt snø, at me til og med har laga ein overlevingsguide for vinteren som vert nytta av dei fleste (u)profesjonelle, har diverre ikkje ført til at me har fått lov til å køyre enno. 

For dei som ikkje har sett slikt før, slik kan oppstillinga

til ei kolonnekøyring sjå sjå ut. For det utrente auga kan

det sjå ut som ein vanleg kø, men dei erfarne legg nok 

merke til at det er kveldsmørkt, og vanlege køar oppstår 

nesten aldri i kveldsmørkret. Rushet er jo ferdig rundt

halv fem, og då er det jo framleis lyst.

No må me i Nordhordland Adventures seie oss nøgde med vårt første liveblogginlegg grunna dårleg batterikapasitet, men dersom kvelden i køen dreg ut, kan det vera det er mogeleg å tyne eit lite innlegg til ut av batteriet. Og dersom det mot all formoding er nokon som sitt i køen og tilfeldigvis søkjer på kolonnekøyring Røldal/Haukeli(eller kolonnekjøring for å ta det på dansknorsk)  på google og slik havnar innpå denne sida her, kom gjerne bort til den gule Pajeroen det står Nordhordland Adventures på panseret av, slå av ein prat, få eit glas cola. Me kjedar oss! 

Styremøte

Nordhordland Adventures er i tillegg til å vera eit firma som arrangerar turar i villmarka også ein arrangør av styremøter i lokale bedrifter av varierande storleik. For å no ta på seg rolla som ein samfunnshjelpar og opplyse om kva kvalitetar som må til for å få til eit produktivt og oppmuntrande styrmøte vil møtereferatet frå gårsdagens styremøte i Nordhordland Bål og Almennvelferdsostepølseetarlaug (NBA) no bli gjengjeve i ei litt meir forteljande form, og med litt fleire praktiske tips og triks, enn det eit referat vanlegvis har.

Det første ein må gjere for å få til eit vellukka styremøte er sjølvsagd å kalle inn styremedlemmene. Styremedlemmene i NBA er sterkt varierande, i den forståinga at heile styret kan bli bytta ut i løpet av to veker eller kortare tid, alt etter kven som kan stille og tidsrommet mellom styremøta. På dette styremøtet var det eg, Bjarte og Tor Erik som kunne stille, så me er og det sitjande styret i NBA for augneblinken.

Det andre ein treng er sjølvsagd eit møtelokale, lang erfaring seier klårt at ute i friluft er det beste lokalet. Så lenge det er lokalt sjølvsagd. For dei som slit med å finne ledige møtelokal kan eg avsløre at Sauvågen er eit særs bra alternativ.

Tredje punkt på lista over naudsynte komponentar til eit styremøte er ei saksliste. Denne bør vere kort og konsis, NBA si saksliste såg slik ut:

1. Fyrverkeri

2. Bål/Mat

3. Løyse verdsproblem

4. Eventuelt

5. Fyrverkeri

6. Evakuering

Det som ein i ettertid kan sjå, og som me i Nordhordland Adventures tar sjølvkritikk på at me ikkje påpeikte når det gjeld sakslista til NBA er at det burde vore eit punkt til på sakslista, allsong. 

Punkt 1 og 5 på sakslista er viktig for å setje stemninga

på styremøtet, uansett kor alvorlege saker som skal takast 

opp vil fyrverkeriet gjera at alle hugsar det som eit bra møte

For erfaringa vår i Nordhordland Adventures tilseier at alle

menneske av hannkjønn eigentlig aldri blir eldre enn 14 år

og grunna dette er ting som eksploderer særs kjekt! 

På same måten som fyrverkeri, appellerar eit bål til noko
grunnleggjande i mennesket. Bål og ostepølser er difor sikre
vinnarar på eit styremøte.

Det å løyse verdsproblem er ingen lett oppgåve for statsleiarar virkar det som, men med nok cola og ostepølser innabords er det rart kor enkelt det er for to menn frå Nordhordland og ein som helt hus nett sørom brune. Bål er også ein viktig faktor til denne problemløysinga, for bålet har i uminnelige tider innbydd til røvarhistoriar og skitpreik. Og problemløysing.

Under punkt 4, eventuelt, på sakslista er det vanleg å avtale at neste styremøte ikkje må bli like lenge til som det vart til dette. Etter at alle er samde om dette er det som regel standar prosedyre å gløyme dette. Slik er  iallfall tilfelle i NBA. Den tida ein helt på med "eventuelt" er den tida folk som regel byrjar å klage på kulda, til tross for snø, kloggar og tjukkelestar. Når dette blir teke opp er det ein(eg) som må ta ansvar for å ete opp dei resterande ostepølsene før me kan gå vidare til neste punkt. 

Når nest siste punkt på lista kjem er det viktig å involvere litt spaning. Då er det eit føremon å gjere som NBA, flytt bilane til ein trygg avstand(ein parkere sjølvsagd aldri meir enn fem meter frå bålplassen), finn fram fyrverkeriet utan lunte, kast det på bålet og iverksett punkt 6, evakuering. 

Til slutt kan me i Nordhordland Adventures oppmode alle til å lage ein del meir eller mindre useriøse organisasjonar. Denne taktikken har me bruka med stort hell for å få til fleire styremøter. For som den observante lesar sikkert har fått med seg er eit styremøte eit glimrande skalkeskjul for å treffa kameratar, brenna bål, eta og leika med fyrverkeri! 

Og heilt til slutt kan me i Nordhordland Adventures promotere oss sjølv og sei at dersom nokon treng hjelp til å arrangere eit styremøte er det berre å ta kontakt. Me tar som regel betalt i ostepølser og cola dersom oppdraget ikkje er for stort.