Nordrogaland Adventures - Dag 2

Sidan dette skulle vere ein rein skytetur hadde me utstyret på plass, hagler, salonggevær, luftgevær, luftpistol, vasspistol og sprettert. Alt vart ikkje nytta, men det var i det minste tilgjengeleg!

 Men for å byrje på dag 2: Etter ein raskt fortært frukost bar det inn til Haugesund for å handle inn naudsynt utstyr til dagens store aktivitet, skyting. Etter ein rask diskusjon, eller meir ein utveksling av like meiningar fann me ut at 500 hagleskot og 200 leirduer måtte vera eit greit forbruk på to dagar. I og med at me kunne stille med 2 pumpehagler som begge tar fire + eit skot var naturleg å tru at me kom til å bruke 2,5 skot pr. leirdue. Altså 2 leirduer pr. magasin, noko som i og for seg ikkje er så gale med tanke på at eg har vore med på å bruke 5 skot pr. leirdue. Som det og viste seg seinare hadde me kanskje feilberekna litt då me faktisk klarte å bruke sju skot på ei leirdue, men meir om det seinare.

Etter handleturen var det på tide å prøve salonggeværet. Ein lyddempa halvautomatisk rakkar med kikkert, tofot og 25 skots magasin. Gøy!

Her er magasinet tatt ut for å gje det feilaktige intrykket av at Nordhordland Adventures er ansvarlege og ikkje driv med usikker behandling av våpen. Dette for at det ikkje skal vera ein eller anna våpenmotstandar som ser bileta og melder oss til politiet som tar frå oss våpenløyva. Til denne våpenmotstandaren kan eg skriva at alt eg skriv som kan minne om uansvarleg handsaming av våpen er reinspikka løgn som kun er skrive for å få ei betre historie ut av turen.

Og så eit poseringsbilete 

Som ein ser her er det viktigaste når ein skal skyte

å ha eit godt anlegg slik at ein klarer å halde våpenet i ro.

Det er også viktig å ha sikker bakgrunn når ein skyt, i dette

tilfellet sikkerhetsbeltet inne i bilen.

Eit bel seinare var det dags for å hente våpna med større smell i. Det var på tide med leirdueskyting! For å kome opp til staden kjentmann Susort hadde sett seg ut for denne aktiviteten lasta me opp både land cruiser og ein firhjuling. Firhjulingen var med for å kunne frakte oss det siste stykket opp til skytestaden utan å gjenta grøftegravinga frå dagen før. Staden som var utvald som skyteplass var då og flytta for ikkje å irritere den tidlegare omtala naboen meir. Då me var kome så langt kjentmann Susort turte å la Land Cruiseren kjøre lasta me over bagasjen til firhjulingen. Det var då katastrofen viste seg. Når Firhjulingen var lasta med hagler, ammunisjon og leirduer var det ikkje lenger passasjerplass, altså måtte eg og yngsteson Susort som var leigd inn som leirduekastar gå minst 200 meter! Så utsliten og sveittande etter ein hard marsj under den steikande sola kom me til den improviserte skytebana. Her må litt skryt av den nord-rogalandske naturen inn, dette var faktisk den flottaste plassen eg har vore og skote på leirduer! 

Som ein kan sjå av desse bileta går leirdueskyting litt annleis føre seg i Rogaland enn resten av verda. Her har dei skjønt at det er viktig å aldri forlate eit motorisert kjøretøy. Dette er for at ein lettare skal kome seg bort til leirduene som berre vert skadeskotne og få avliva dei. Ein anna skilnad er at dei har forstått at så lenge det er hagl i lufta er det mogelegheit for å treffe. Det er difor eg sit med to hagler på det biletet eg er åleine på. Det er også grunnen til at me klarte å bruke sju skot på ei leirdue. I den samanheng kan det seiast at det vart treff på det første skotet, dei seks etterfølgjande skota var berre for å treffe mest mogeleg! 

Men etter nesten 200 skot avfyrt i rask rekkefølgje og eit ukjend tal leirduer avliva var yngsteson Susort lei av lavkastearbeidet og skuldrene våre hadde fått seg eit slag eller ti sidan me alltid skulle vere så raske og dermed ikkje alltid var like nøye på å få hagla godt plassert før me trakk av. Så etter litt rask opprydding var me på veg ned att frå fjellet.

Kvelden denne dagen var det også nydeleg ver, faktisk så nydeleg at det ikkje var nokon anna utveg enn å kome seg på sjøen. På sjøen vart me møtt av synet av Kårstø i skumring. Og til den andre sida var det faktisk ei fin utsikt! Biletet av den fine utsikta er ikkje det same bilete som viser det berømte motivet "Elg i solnedgang".

Dette vart ei særs bra avslutning på ein særs bra dag, men følg med vidare for dag 3 er full av drama! Eller ikkje. Og til alle som synes det same som meg, at bileta ikkje er så bra som dei kunne ha vore, de kan forandre på det med å sponse meg med eit Canon kompaktkamera!